Nerede

Kırıldığımda eskiyor zaman
İncinmelerin boynu bükük
Uzaklaşan bir yakınlığın tutsak tedirginliği
Ürkek bir cesaretin alt edilmesine karışıyor
Ne bir zincir var ayaklarında iyiliğin
Ne de kötülük yalın ayak seyirtiyor...
Bambaşka mecraların ömrünü zerdaliler sararken
Sarmaşıklara dolanıyor yemeniler
Sözlerin aidiyeti yok
Türküler kadar özgür şiirler
Tedirgin ıslıkların yağmura ait sesleri bastırması ile
Bir iç çekişin sızlattığı yürek aynı kişiye ait
Şimdi kalbinin sesi duyuluyor toprağın üstünden,
Ayak sesleri geliyor iskarpinlerinden
Elleri ceplerinde ıslanmaya aldırmadan yürüyor
Yağmur yüklü bulutların altından.
Ardında gölgesi, bir sokak lambasının yanından geçiyor
Islığı artık çekirgenin sesi kaplıyor
Yürüdüğünde hangi yol bitmişti düşünüyor ıslığın sahibi
Islak bir zamandan kupkuru bir mekâna intikal ettiğinde fark ediyor
Dünyanın yol olduğunu
Ömrünü yağmur altında geçirdiğini
En önemlisi de yanındaki tüm şekerin ve tuzun
Yağmurda eridiğini fark ediyor
Biliyor ki bundan gayrı yolu da bıraksa,
Yürümeye de devam etse fark eden bir sonuç olmayacak
Biliyor ve bildiğini unutmaya hazır, vakar bir duruşla elleri cebinde,
Ağzında bir ıslıkla yürümeye devam ediyor.
0 YORUMLAR
Bu KONUYA henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu sen yaz...