Ölüm

Dünyaya gelen her şey ölmeye mahkûmdur. Tıpkı her başlayanın bitmeye mahkûm olduğu gibi.

Ölmeye geldik dünyaya. Hani ölümden korkup, sımsıkı sarıldığımız dünyaya geldik biz. Asıl ölmek için burada olduğumuzu unutarak ne yazık ki.

Dünyalı değiliz, hepimiz ölüm diyarından gelmiş birer ölümlüyüz biz. Memleketimiz ölüm bizim; vatanımızsa toprak…

Bizden birini alırken ölüm, onunla birlikte ölümü de özleriz hatta. Evet, özleriz ölümü, konuşmaya korktuğumuz ve yazmaya ürktüğümüz ölümün, hepimizin kaderinde yazılı olduğunu hatırlarken ürktüğümüz ölüm…

Rabb’imizin, "Her nefis ölümü tadacaktır." mesajını telaffuz ederken ürperir tüylerimiz. Velhasıl, korksak da biz, ürksek de yanı başımızdaki tek gerçek olduğunu inkâr etmeden kabullenmişizdir çoktan.

Ölüm, kabullenişlerin, tefekkürün en ölümlüsü ölüm!

                                                                                                                           -ŞEYMA LİMONCU-